Όπου υπάρχει ανάγκη δεν υπάρχουν σύνορα (Video)

Αγόρι 16 ετών, 9 μήνες σε κράτηση
...”Όταν με συνέλαβε η αστυνομία, τους είπα ότι είμαι 16 χρονών, ότι είμαι μικρός, ότι εδώ φοβάμαι και αισθάνομαι άσχημα. Πολλές νύχτες, βλέπω εφιάλτες. Πώς μπορεί ένα παιδί της ηλικίας μου να κρατείται στη φυλακή για τόσο πολύ, χωρίς να έχει κάνει καμία αμαρτία, κανένα έγκλημα;”...

Άνδρας, 34 ετών, 17 μήνες σε κράτηση
…”Είμαι εδώ στην κατάσταση που βλέπετε σχεδόν πέντε μήνες τώρα, από τον Σεπτέμβριο που με ξαναέφεραν. Την πρώτη φορά έμεινα για ένα χρόνο στο κέντρο κράτησης. Τα πάντα μου φαίνονται δύσκολα. Τα πάντα είναι δύσκολα. Είναι τόσο βρώμικα. Μυρίζει σαν χοιροστάσιο. Εσείς μπήκατε μέσα και είδατε. Είσαστε μάρτυρες. Αν υπήρχε δικαιοσύνη, κάποιος να διεκδικήσει τα δικαιώματά μας… Να σας πω την αλήθεια είναι πολύ σκληρός ο τρόπος που μας φέρονται. Είχα δυνατό πονόδοντο και ζητούσα γιατρό πολλές εβδομάδες. Τελικά με πήγαν στο νοσοκομείο αφού είχα βγάλει μόνος μου το δόντι που με πονούσε και αιμορραγούσα.”…

Άνδρας, 28 ετών, 7 μήνες σε κράτηση
…”Κλεισμένος εδώ, έχω συνεχώς πολλές σκέψεις, κάθε μέρα. Σχετικά με την οικογένειά μου πίσω στην πατρίδα, τον αδελφό μου που έχει χρέη, επειδή αναγκάστηκε να δανειστεί χρήματα για να πληρώσει τους λαθρέμπορους για το ταξίδι. Περισσότερα από 5.000 δολάρια. Περνάω όλη την ημέρα εδώ με προσευχή, γιατί αυτό με βοηθάει. Ο αδελφός μου προσπαθεί να κοιμάται συνέχεια, γιατί αλλιώς σκέφτεται πολύ.
Το κέντρο κράτησης της Κομοτηνής δεν είναι κατάλληλο μέρος, ακόμη και για τα ζώα. Είναι πολύ βρώμικο. Οι τουαλέτες δεν λειτουργούν. Δεν υπάρχουν πόρτες στις τουαλέτες. Το σύστημα σωληνώσεων είναι σπασμένο. Τα κόπρανα πέφτουν από τις τουαλέτες του πρώτου ορόφου στο ισόγειο. Οι κρατούμενοι είναι κλειδωμένοι στο εσωτερικό σχεδόν όλη την ημέρα. Εμάς μας αφήνουν στην αυλή μία ώρα το πρωί και μία ώρα το απόγευμα. Και όχι κάθε μέρα. Η Κομοτηνή δεν είναι κέντρο κράτησης, είναι ένας στάβλος για ζώα... Και τώρα σε αυτό το αστυνομικό τμήμα δεν έχω δει τον ήλιο για 3 μήνες. Ανησυχώ, επίσης, για την αίτηση ασύλου μου. Είναι ήδη 3 μήνες που περιμένω για τη συνέντευξη.”…

Άνδρας, 20 ετών, 9 μήνες σε κράτηση
...”Έχουν περάσει 8 μήνες από τότε που μπόρεσα να επικοινωνήσω για τελευταία φορά μαζί τους. Δεν έχω χρήματα για να αγοράσω τηλεκάρτα. Ζήτησα από δύο άτομα που έχουν φύγει από το κέντρο κράτησης να καλέσουν την οικογένειά μου για να τους πουν ότι είμαι καλά, αλλά είμαι υπό κράτηση και δεν γνωρίζω αν κατάφεραν να τους βρουν. Έχω ανάγκη να απελευθερωθώ, ώστε να βρω έναν τρόπο να βοηθήσω την οικογένειά μου. Κάθε φορά που τρώω εδώ αρχίζω να σκέφτομαι τα μικρότερα αδέρφια μου, για το τι τρώνε. Και νιώθω τόσο άσχημα. Αυτά σκέφτομαι κάθε φορά που τρώω, κάθε βράδυ όταν προσπαθώ να κοιμηθώ.’”..

Άνδρας, 24 ετών
...”Στην οικογένειά μου έχω να μιλήσω εδώ και τέσσερα χρόνια. Έχω χάσει τα ίχνη τους. Στην Ελλάδα η κατάστασή μου είναι απελπιστική. Στην Αθήνα κοιμόμουνα στα πάρκα και στο δρόμο. Για φαγητό πήγαινα στο συσσίτιο. Τώρα είμαι στη «φυλακή». Με πονάει το κεφάλι μου πολύ, τη νύχτα συνήθως. Όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ τη νύχτα αρχίζω να κλαίω. Δεν έχω καμιά ιδέα για το πού είναι οι δικοί μου. Δεν έχω καμία ιδέα τι θα μου συμβεί. Πριν λίγες μέρες έδωσα συνέντευξη για το άσυλο. Ο διερμηνέας ήταν για την αραβική γλώσσα και δεν τον καταλάβαινα καλά. Ρώτησα αν υπάρχει Σομαλός διερμηνέας και μου είπαν όχι.”...

Άνδρας, 21 ετών, 11 μήνες σε κράτηση
...”Οι αστυνομικοί συμπεριφέρονταν άσχημα σε όποιον ζητούσε ιατρική βοήθεια. Δεν έδιναν σημασία ακόμα κι αν το πρόβλημα ήταν σοβαρό”’...


Η κατάσταση γίνεται όλο και πιο εφιαλτική...

Αυτές είναι μερικές μονάχα από τις μαρτυρίες που συνέλεξαν οι “Γιατροί χωρίς Σύνορα” στα έξι χρόνια που παρέχουν ανεξάρτητη ιατρική και ανθρωπιστική βοήθεια σε μετανάστες και πρόσφυγες σε κέντρα κράτησης μεταναστών. Μαρτυρίες που μονάχα θλίψη και οργή μπορούν να προκαλέσουν σε όποιον θέλει να λέγεται ακόμα άνθρωπος...

Στα έξι αυτά χρόνια έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 9.900 ιατρικές συνεδρίες, σύμφωνα με τον Απόστολο Βεϊζη, γιατρό και επικεφαλής της αποστολής των Γιατρών χωρίς Σύνορα στην Ελλάδα, ο οποίος τονίζει ακόμα πως όλα αυτά τα χρόνια η κατάσταση αντί να βελτιώνεται, συνεχώς επιδεινώνεται.

Από την έναρξη της επιχείρησης «Ξένιος Δίας» από την ελληνική αστυνομία το 2012, ο αριθμός των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο υπό διοικητική κράτηση εκτινάχτηκε. Η δυναμικότητα των χώρων κράτησης έχει αυξηθεί κατά τουλάχιστον 4.500 θέσεις με τη λειτουργία πέντε προ-αναχωρησιακών κέντρων, ενώ η κράτηση εφαρμόζεται συστηματικά για τη μέγιστη δυνατή περίοδο που φτάνει τους 18 μήνες. Παράλληλα, οι ελλείψεις στην παροχή βασικών υπηρεσιών και οι συνθήκες υγιεινής παραμένουν, σε μεγάλο βαθμό, απαράδεκτες.

Ακόμα και ευάλωτα πρόσωπα, όπως ανήλικοι, θύματα βασανισμού και άτομα με χρόνια νοσήματα ή αναπηρία, υπόκεινται σε παρατεταμένη κράτηση. Επιπλέον μετανάστες και αιτούντες άσυλο κρατούνται σε αστυνομικά τμήματα, όπου οι συνθήκες είναι ακόμη χειρότερες και όπου οι κρατούμενοι δεν μπορούν να προαυλιστούν για τη συνολική διάρκεια της κράτησής τους – σε κάποιες περιπτώσεις μέχρι και για 17 μήνες, όπως διαπίστωσαν οι ομάδες των Γιατρών χωρίς Σύνορα.


Συνθήκες Μεσαίωνα στην «πύλη της Ευρώπης»...

Τα περισσότερα προβλήματα οφείλονται στις απαράδεκτες συνθήκες στους χώρους κράτησης. Καμία ιατρική μέριμνα από το επίσημο ελληνικό κράτος, άθλιες υποδομές, υπερβολικά μεγάλος συνωστισμός τόσο πολλών ανθρώπων σε πολύ μικρούς χώρους, ελάχιστος ή και μηδενικός χρόνος προαυλισμού είναι μερικές μονάχα από τις συνθήκες που επικρατούν στα σύγχρονα κολαστήρια και που οφείλονται για την πλειοψηφία των ιατρικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι.

Άνθρωποι με πολύ υψηλούς δείκτες σακχαρώδους διαβήτη παραμένουν κρατούμενοι χωρίς καμία μέριμνα ή απελαύνονται στην Τουρκία χωρίς καμία ενημέρωση για την κατάσταση τους.

Άνθρωποι με κατάγματα μεταφέρονται στην τουαλέτα πάνω κουβέρτες ή καρέκλες.

Άνθρωποι με αναπνευστικά προβλήματα παραμένουν έγκλειστοι για μήνες χωρίς καν προαυλισμό.

Τις περισσότερες φορές, όταν τελικά κάποιοι καταφέρουν να μεταφερθούν σε κάποιο νοσοκομείο, η μεταφορά τους γίνεται με χειροπέδες.


Ανήλικα παιδιά στοιβάζονται μαζί με ενήλικες για μήνες... 

Το τελευταίο μόνο εξάμηνο, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα κατέγραψαν περισσότερα από 100 ανήλικα παιδιά, με σοβαρά προβλήματα υγείας, τα οποία είχαν καταγραφεί ως ενήλικες, στερούμενοι κάθε δικαιώματός τους ως παιδιά.

Η κράτηση γίνεται με τρόπο γενικευμένο και συστηματικό, με αποτέλεσμα να παραμένουν για μήνες ανήλικα παιδιά στοιβαγμένα μαζί με ενήλικες, αλλά και ποινικούς κρατούμενους στους χώρους κράτησης. Δεν γίνεται καμία απολύτως διάκριση των ευάλωτων ομάδων.

Επιπλέον, είναι πολύ δύσκολη έως απίθανη η όποια επικοινωνία τους με τις οικογένειες τους, καθώς στους χώρους κράτησης απαγορεύονται τα κινητά, ενώ τις περισσότερες φορές δεν υπάρχουν τα χρήματα για την προμήθεια τηλεκάρτας για τα ελάχιστα καρτοτηλέφωνα που έχουν στη διάθεση τους.

Το 36% των ασθενών που ζήτησαν ψυχολογική υποστήριξη από τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα, μεταξύ των οποίων και πολλά ανήλικα παιδιά, ήταν θύματα βίας είτε στη χώρα τους, είτε κατά τη διαδρομή τους προς την Ελλάδα, είτε στη χώρα μας. Η κράτηση για τόσο πολύ καιρό, σε τόσο άσχημες συνθήκες επιφέρει πολύ σοβαρή επιδείνωση των συμπτωμάτων αυτών και δεν επιτρέπει την επούλωση των ψυχικών αυτών τραυμάτων.


Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και εξηγούν πολλά... 

Άγνωστος είναι ο συνολικός αριθμός των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο που τελούν υπό κράτηση σήμερα καθώς στην πράξη, κάθε αστυνομικό τμήμα που έχει ένα κρατητήριο χρησιμοποιείται ως κέντρο κράτησης.

Δύο μήνες μόλις ήταν η περίοδος κατά την οποία το ελληνικό κράτος παρείχε υπηρεσίες υγείας στα κέντρα κράτησης μεταναστών στη Βόρεια Ελλάδα κατά τη διάρκεια του 2013.

98 εκατομμύρια ευρώ ήταν η χρηματοδότηση που διέθεσε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επιστροφής στην Ελλάδα για την περίοδο 2011-2013. Τα κεφάλαια αυτά χρησιμοποιούνται, μεταξύ άλλων, για να καλύψουν δαπάνες που σχετίζονται με τη λειτουργία των προ-αναχωρησιακών κέντρων.

129,5 εκατομμύρια ευρώ ήταν η χρηματοδότηση που διέθεσε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Εξωτερικών Συνόρων στην Ελλάδα την περίοδο 2011-2013. Τα κεφάλαια αυτά χρησιμοποιούνται, μεταξύ άλλων, για δαπάνες που σχετίζονται με τη λειτουργία των χώρων κράτησης αλλοδαπών στα σύνορα της χώρας.

12 εκατομμύρια ευρώ μόνο ήταν η χρηματοδότηση που διέθεσε το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσφύγων στην Ελλάδα την περίοδο 2011-2013. Τα κεφάλαια αυτά χρησιμοποιούνται, μεταξύ άλλων, για δαπάνες που σχετίζονται με τη λειτουργία των ανοιχτών δομών φιλοξενίας για αιτούντες άσυλο και ασυνόδευτους ανήλικους.

Δύο ώρες την ημέρα το πολύ βρίσκονται εκτός των κελιών (σε προαύλιο χώρο) οι μετανάστες και αιτούντες άσυλο στα κέντρα κράτησης - όπου εργάστηκαν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα στη Βόρεια Ελλάδα.

Μηδενικός είναι ο χρόνος που έχουν τη δυνατότητα να βρίσκονται εκτός των κελιών (σε προαύλιο χώρο) οι μετανάστες και αιτούντες άσυλο σε όλα τα αστυνομικά τμήματα που επισκέφτηκαν οι ομάδες των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.


Να κλείσουν άμεσα τα σύγχρονα κολαστήρια... 

Η κράτηση ανθρώπων σε αυτές τις συνθήκες είναι παράνομη και πρέπει να τερματιστεί άμεσα. Όσο δεν τερματίζεται, εκθέτει ανεπανόρθωτα τη χώρα μας.

Η χώρα μας παρανομεί με την κράτηση των αιτούντων άσυλο αφού, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, το μέτρο της κράτησης είναι το έσχατο μέσο που θα πρέπει να εφαρμόζεται στην περίπτωση αυτή.

Αξίζει ακόμα να σημειωθεί πως σύμφωνα με έκθεση της FRONTEX για το 2013, οι συνθήκες κράτησης οδήγησαν στη μείωση των εισερχομένων στη χώρα μας, οπότε μπορεί κάποιος να καταλήξει στο εύλογο συμπέρασμα πως όλη αυτή η κατάσταση αποτελεί πέρα των άλλων και πολιτικό μέσο για την αποτροπή εισόδου μεταναστών στο έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα υπόλοιπα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα ευρωπαϊκά όργανα δεν γίνεται να συνεχίζουν να αποποιούνται το δικό τους μερίδιο ευθύνης, κατά την Ιωάννα Κοτσιώνη, Υπεύθυνη για θέματα Μετανάστευσης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα. Υπόλογες για τα δεινά που επιφέρουν στους μετανάστες και τους αιτούντες άσυλο, δεν μπορούν να θεωρηθούν αποκλειστικά οι χώρες πρώτης εισόδου μεταναστών, οι οποίες υπό την αυξημένη πίεση για περιορισμό της εισροή μεταναστών στην Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζουν ως μέτρο αποτροπής την κράτηση. Όλοι έχουν μερίδιο στην ευθύνη και τη ντροπή.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα καλούν την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση να βάλουν τέλος στη γενικευμένη, συστηματική και παρατεταμένη κράτηση μεταναστών και αιτούντων άσυλο, στην κράτηση ανθρώπων σε ακατάλληλους χώρους, στην κράτηση ευάλωτων ομάδων όπως οι ανήλικοι, τα θύματα βασανιστηρίων και οι ασθενείς με χρόνια νοσήματα, και να επενδύσουν σε ένα σύστημα υποδοχής που να ανταποκρίνεται στις ιατρικές και ανθρωπιστικές ανάγκες των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο.



- Διαβάστε εδώ την αναφορά δράσης των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ''Ο αθέατος πόνος στα κέντρα κράτησης μεταναστών''.


- Παρακολουθήστε τα βίντεο (1, 2, 3) από τη συνέντευξη Τύπου που παρέθεσαν οι Γιατροί χωρίς Σύνορα.

- Ακούστε ολόκληρο το ηχητικό κομμάτι της συνέντευξης εδώ.


Πηγή: enfo.gr

- Συμπληρώστε την υπογραφή σας για να κλείσουν τα κέντρα κράτησης μεταναστών εδώ.