Η υποστήριξη συνανθρώπων μας της τρίτης ηλικίας είναι ο στόχος της νέας κοινωνικής πρωτοβουλίας της "σχεδίας"
"Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα" είναι το τιτλάκι στη σχετική ενότητα της ιστοσελίδας του αυστραλιανού περιοδικού δρόμου «The Big Issue» (www.thebigissue.org.au). Ακολουθούν τα στοιχεία: στην Αυστραλία, 46.000 γυναίκες είναι άστεγες, το 40% των ανθρώπων που διαβιούν σε ξενώνες προσωρινής φιλοξενίας αστέγων είναι γυναίκες και, τέλος, η υπ’ αριθμόν ένα αιτία της αστεγίας στην Αυστραλία είναι η ενδοοικογενειακή βία που, στη συντριπτική της πλειοψηφία, πλήττει γυναίκες και παιδιά.
Πέρα από τους αριθμούς, όμως, υπάρχει και η ίδια η ανθρώπινη εμπειρία. Οι άνθρωποι του «The Big Issue» διαπίστωσαν ότι πολλές από τις γυναίκες που αναζητούσαν εναγωνίως ένα μικρό έστω εισόδημα και εγγράφονταν στο δίκτυο των πωλητών του περιοδικού, ακριβώς εξαιτίας των τραυματικών εμπειριών τους, ένιωθαν πολύ δυσάρεστα με αυτή την έκθεση. Φοβόντουσαν να σταθούν στο δρόμο, σε ένα πόστο («pitch» στην αγγλική ορολογία) για να πουλήσουν περιοδικά. Ο εφιάλτης της βίας δεν τις άφηνε να ηρεμήσουν.
Αυτή η διαπίστωση στάθηκε αφορμή για να ξεκινήσουν πριν από λίγα χρόνια, το 2010 για την ακρίβεια, ένα απλό και συνάμα ξεχωριστό κοινωνικό πρόγραμμα, ακριβώς για να υποστηρίξουν τις γυναίκες εκείνες που δυσκολεύονταν με τη ζωή στα πόστα. Η «Γυναικεία Επιχείρηση Συνδρομών» («Women’s Subscription Enterprise») στόχευσε στην αναζήτηση εταιρικών κυρίως συνδρομών, την διακπεραίωση των οποίων θα αναλάμβαιναν από την ασφάλεια των γραφείων του «The Big Issue» αυτές ακριβώς οι γυναίκες.
Μέσα σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα, συγκεντρώθηκαν χιλιάδες συνδρομές και πλέον, για κάποιες μέρες το μήνα, ένας όλο και αυξανόμενος αριθμός ωφελουμένων (όσο πιο πολλές οι συνδρομές, τόσο πιο πολλές οι ωφελούμενες) εξασφαλίζει ένα μίνιμουμ έστω έσοδο με το οποίο μπορεί να καλύψει κάποιες από τις πιο βασικές του ανάγκες, προετοιμάζοντας τους φακέλους των συνδρομητών, στα γραφεία του περιοδικού σε Μελβούρνη, Σίντνεϊ και Αδελαϊδα.
«Οι γυναίκες πακετάρουν τα περιοδικά για αποστολή στους συνδρομητές, κάθε δεκαπέντε μέρες (σ.σ. το αυστραλιανό «The Big Issue» κυκλοφορεί δύο φορές το μήνα), και με αυτό τον τρόπο τους παρέχεται ένα εισόδημα καθώς και πρόσβαση σε επαγγελματική κατάρτιση, συμβουλευτική και υποστήριξη», περιγράφουν το πρόγραμμα οι ίδιοι οι εμπνευστές του.
Η ελληνική εμπειρία
Το νεαρότερο μέλος του δικτύου των ανθρώπων της «σχεδίας» είναι μόλις 20 χρόνων. Το μεγαλύτερο είναι 76 χρόνων. Να το γράψουμε και ολογράφως: εβδομήντα έξι. Το αμέσως επόμενο μεγαλύτερο είναι 73. Εβδομήντα τρία.
Όλοι οι αριθμοί που έχουν σχέση με την έλλειψη στέγης, τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό μας θυμώνουν και μας απασχολούν. Αυτοί, όμως, οι αριθμοί μας προβληματίζουν ακόμα περισσότερο. Η κρίση και η φτώχεια δεν κάνει διακρίσεις. Ο αριθμός των συνανθρώπων μας της τρίτης ηλικίας που βιώνει τη φτώχεια στις πιο ακραίες της μορφές, είχε ως αποτέλεσμα αρκετοί από αυτούς να διαβούν το κατώφλι της «σχεδίας». Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αντιμετωπίζουν -όχι απαραιτήτως άσχετα με το γήρας- προβλήαμτα υγείας.
Δεν έπαψε στιγμή να μας απασχολεί η εικόνα του κυρ Γιάννη, της κυρίας Ελένης και όλων εκείνων που στέκονται όρθιοι –πάντα με υπερηφάνια- επί ώρες στις γωνιές της πόλης, μη έχοντας άλλη επιλογή ζωής. Αναζητούσαμε τρόπους να το κάνουμε όσο πιο απλό και εύκολο για τους ίδιους.
Και τη λύση φαίνεται ότι ίσως μας τη δώσουν για μια ακόμη φορά οι φίλοι μας οι Αυστραλοί.
Στα πρότυπα του αυστραλιανού «Women’s Subscription Enterprise», από την 1η Ιανουαρίου 2015, η «σχεδία» ξεκινάει ένα νέο κοινωνικό πρόγραμμα «συνδρομών αλληλεγγύης», με στόχο την ακόμη πιο άμεση και ουσιαστική υποστήριξη συμπολιτών μας που αυτή τη στιγμή δοκιμάζονται, οικονομικά και κοινωνικά. Μόνο που στην περίπτωσή μας, το βασικό κριτήριο δεν είναι το φύλο, αλλά η ηλικία. Εδώ, στη διαχείριση και διακπεραίωση των συνδρομών της «σχεδίας» θα εμπλακούν συνάνθρωποί μας της τρίτης ηλικίας. Για κάποιες ώρες το μήνα, από την ασφάλεια και τη ζεστασιά του γραφείου, με μια κούπα καφέ ή τσάι δίπλα τους, θα καλούνται να ετοιμάζουν τις αποστολές των φακέλων με το νέο τεύχος στους φίλους συνδρομητές μας. Και έτσι να εξασφαλίζουν με αξιοπρέπεια ένα μικρό εισόδημα. Όσο περισσότερες οι συνδρομές, τόσο περισσότεροι οι ωφελούμενοι και ενδεχομένως και οι ώρες απασχόλησής τους.
Αν και το βασικό κριτήριο είναι ηλικιακό, δεν πρόκειται να αποκλειστεί κανείς, που αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες με τη ζωή στο πόστο (όπως για παράδειγμα, περιπτώσεις γυναικών που έχουν βιώσει αντίστοιχες καταστάσεις με εκείνες που έχουν ζήσει οι ωφελούμενες του αυστραλιανού προγράμματος).
Ένα βήμα παραπέρα
Οι ωφελούμενες του αυστραλιανού προγράμματος έχουν πολύ συγκεκριμένα καθήκοντα απλής διακπεραίωσης κυρίως του μεγάλου όγκου των συνδρομών: Να μπουν τα περιοδικά σε φακέλους, να κολληθούν οι ετικέτες με τη διεύθυνση του αποστολέα, να φύγουν οι φάκελοι για το ταχυδρομείο.
Στην περίπτωσή μας, όμως, στόχος είναι οι ωφελούμενοι να εμπλακούν και σε άλλες φάσεις της όλης διαδικασίας, από τη διαχείρηση της βάσης δεδομένων με τους συνδρομητές μέχρι και το κομμάτι της «εξυπηρέτησης των συνδρομητών». Το δεύτερο σκέλος μπορεί να περιλαμβάνει ένα απλό τηλεφώνημα προς κάθε συνδρομητή για μια «καλημέρα» και μια απλή επιβεβαίωση ότι έφτασαν τα τεύχη και πως όλα είναι μια χαρά. Να γίνει η συνδρομή μια αληθινή ανθρώπινη, κοινωνική διαδικασία.
Προς αυτή την κατεύθυνση, όλοι οι εμπλεκόμενοι θα περάσουν από ένα στάδιο βασικής εκπαίδευσης, κατ’ αρχάς στη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή και βασικών προγραμμάτων (word, excel κ.λπ.), αλλά και στις βασικές αρχές της διαχείρισης και εξυπηρέτησης πελατών.
Δεν είναι μια απλή συνδρομή, είναι ένα κοινωνικό πρόγραμμα και διαδικασία μαζί.
Σε ποιους απευθυνόμαστε
Όπως γνωρίζουν ήδη πολλοί από τους φίλους μας, από το ξεκίνημα η «σχεδία» εφάρμοσε μια αποθαρρυντική πολιτική σε σχέση με τις συνδρομές. Πάντα ενθαρρύναμε τους φίλους και φίλες που επικοινωνούσαν με τα γραφεία μας ζητώντας να γραφτούν συνδρομητές, να προτιμήσουν την αγορά του περιοδικού από έναν άνθρωπο. Άλλωστε γι’ αυτό βγαίνει η «σχεδία»: Για να υποστηρίξει τον άνθρωπο. Συνδρομητές δεχόμασταν στις περιπτώσεις εκείνες που οι ενδιαφερόμενοι ζούσαν εκτός του δικτύου διανομής της «σχεδίας» (εκτός Θεσσαλονίκης και Αθήνας, δηλαδή), όπως και όταν οι ενδιαφερόμενοι δήλωναν ειλικρινώς ότι –για οποιοδήποτε λόγο- δεν έχουν πρόσβαση σε ανθρώπους της «σχεδίας».
Με τις «συνδρομές αλληλεγγύης» η πολιτική αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει, αν και ίσως –βλέποντας και πράττοντας- χαλαρώσει κατιτίς. Κυρίως, όμως, για την υποστήριξη του προγράμματος θα απευθυνθούμε σε εταιρείες, οργανώσεις, επαγγελματικά σωματεία κ.λπ.
Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι ακόμη και στις περιπτώσεις εταιρειών, το κόστος της ετήσιας εταιρικής συνδρομής θα «πέσει» στις τιμές με τις οποίες σήμερα γίνεται η χρέωση της απλής, ιδιωτικής συνδρομής (από τα 60€ στα 30€, δηλαδή).
Πηγή: www.shedia.gr
