Για να καταλάβεις τι είναι αλληλεγγύη πρέπει να ρίξεις το βλέμμα σου λίγο πιο πέρα από τον εαυτό σου, στους ανθρώπους γύρω σου, στους γείτονές σου, στους ανθρώπους που προσπερνάς στις καθημερινές σου διαδρομές. Ίσως και λίγο πιο πέρα ακόμη: στους ανθρώπους μιας άλλης χώρας που αδικούνται ή υποφέρουν, στους ανθρώπους που αγωνίζονται για τη ζωή τους. Κι αν ο ουρανός είναι καθαρός, το βλέμμα σου ίσως να μπορέσει να φτάσει πολύ μακρύτερα, στην άλλη άκρη του ορίζοντα. Και στο σημείο εκείνο μπορεί και να δεις με έκπληξη ξανά τον εαυτό σου!...
Η αλληλεγγύη δεν είναι εύκολη. Θα σε ξεβολέψει. Θα χρειαστεί να σηκώσεις τα μανίκια και να κοπιάσεις. Δεν έχει την άνεση του καναπέ, δε θα έρθει ως επιφοίτηση από την οθόνη του υπολογιστή, δε θα κηρυχθεί από το δελτίο των 8 (ή 9 ή 7.30… όλες τις ώρες "ειδήσεις" έχει έτσι κι αλλιώς). Η αλληλεγγύη είναι στάση ζωής. Είναι ιδέα που παίρνει σάρκα και οστά στην καθημερινή δράση του καθενός από εμάς. Μπορεί να ξεκινήσει από τον πιο "μικρό" και να φτάσει στον πιο "μεγάλο" και το αντίστροφο. Με λίγα λόγια είναι αμοιβαία και όχι ιεραρχική. Η αλληλεγγύη φέρνει τους ανθρώπους στο ίδιο ύψος: για να μπορούμε να δώσουμε τα χέρια, για να στηριχτούμε γέρνοντας στον ώμο του διπλανού μας. Για να μπορούμε να κοιταχτούμε στα μάτια: για να δούμε καλά τον άνθρωπο που αντικρίζουμε, πίσω από το φύλο, το χρώμα, την κουλτούρα του...
Και επειδή καλό είναι να διαβάζει και να μαθαίνει κανείς, αν νιώσεις την περιέργεια να μάθεις τι είναι αλληλεγγύη από κάποιο λεξικό, θα δεις - μεταξύ άλλων διευκρινήσεων - πως "αλληλέγγυος" ορίζεται ο συνυπεύθυνος, "αυτός που αποδέχεται σωρευτικώς την ευθύνη με άλλον*". Και αν είσαι έτοιμος, τότε μπορεί να καταλάβεις πως σε τούτο τον κόσμο είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για τη ζωή μας. Την κοινή ζωή μας. Η αλληλεγγύη λοιπόν, είναι και ΕΥΘΥΝΗ. Και είναι πια καιρός να βρεθούμε όλοι προ των ευθυνών μας.
Μπραχάμι, 5/4/2015
Δίκτυο Αλληλεγγύης Αγίου Δημητρίου ΠΡΑΞΗ
*Μπαμπινιώτης, Γ., Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας, Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα, 2002.
